Z istoty stosunku pracy wynika, że pracownik wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, a pracodawca mu za nią płaci. Pracownik na etacie, w przeciwieństwie do osoby pracującej na umowie cywilnoprawnej, ma jednak prawo do wynagrodzenia również w sytuacjach, w których pracy faktycznie nie wykonuje. Klasycznym przykładem jest urlop wypoczynkowy, inne – to zwolnienia od pracy czy przestoje.